-
سه شنبه, ۱۸ شهریور ۱۳۹۹، ۱۱:۵۲ ب.ظ
در پی این وقایع آمارهای ضد و نقیضی از تعداد کشته‌شدگان یهودی مطرح می‌شود و متعاقب آن سیاست‌های محدودکننده‌ای علیه آن اتخاذ می‌گردد. تاکنون با تمام تفاصیل مذکور که در منابع تاریخی یافت می‌شود، هرگز به این سوال جواب داده نشده که بر چه اساسی و چه مدرکی یهودیان عامل قتل الکساندر دوم بوده‌اند؟ و آیا اصلاً پوگروم‌ها آن حد و اندازه‌ای که تبلیغ کرده‌اند، کشته یهودی در برداشته است؟
مؤسسه مطالعات و بررسی‌های راهبردی بعثت، کتاب «یهود ستیزی: واقعیت یا دستاویز سیاسی» حاصل زحمات علمی محقق ارجمند و پژوهشگر توانا، استاد علیرضا سلطانشاهی است که با قلمی فاخر و اشراف خوب بر مطالب موضوع یهودی‌ستیزی را در ابعاد مختلف بررسی کرده است. یهود ستیزی واقعیتی انکارناپذیر است و کم یا زیاد در هر جایی که یهودیان می‌زیسته‌اند این احساس ایجاد شده است، ولی اینکه منجر به اقدامی علیه آن‌ها شده باشد یا نه به نسبت زمان و محل وقوع فرق می‌کند. اما نکته مورد توجه در این تحقیق ریشه‌یابی یهودستیزی است و اینکه ریشه در اعتقاد، رفتار و اهداف سیاسی و اقتصادی آن‌ها دارد. شاید به همین دلیل است که یهودیان و دستگاه‌های علمی و تبلیغاتی آن‌ها بیشتر به وجود یهودستیزی با هدف ترویج مظلوم‌نمایی توجه دارند تا پرداختن به ریشه‌های آن.
اثر مزبور در 6 بخش تنظیم شده است:
بخش اول: مقدمه، دلایل و ریشه‌های یهودستیزی، واژه‌شناسی و اندیشه‌ورزی پیرامون یهود ستیزی.
بخش دوم: دلایل اعتقادی مسیحیت و یهودیت، تعالیم و اعتقادات تلمودی نظریه قوم یا نژاد برگزیده، گتو و خون برای فطیر مقدس.
بخش سوم: دلایل رفتاری که شامل رباخواری و برده‌داری، طاعون یا مرگ سیاه و پروتکل‌های زعمای صهیون و جاسوسی.
بخش چهارم: دلایل سیاسی که شامل مطامع اقتصادی و مقاصد سیاسی است که دارای مباحثی چون تفتیش عقاید که خود 6 بخش از جمله یهودستیزی یهودی (تنفر یهودیان از خود) را شامل می‌شود و پوگروم‌ها در روسیه، قضیه دریفوس و دولت یهودی و صهیونیسم همزاد با آنتی‌سمیتیسم.
بخش پنجم: هولوکاست که شامل واژه‌شناسی، زمینه‌های فکری-فرهنگی، راه‌حل نهایی، انتفاع طرفین از هولوکاست، غرامت از آلمان، احیا و انکار هولوکاست و دستاویزی به نام یهودستیزی.
بخش ششم: یهودستیزی در جهان اسلام و ایران که یک دیدگاه تطبیقی را بررسی می‌کند.
در بخشی از این کتاب می خوانیم: جمعیت فراوان یهودیان زرمدار روسیه تزاری، بستر مناسبی برای فعالیت‌های اقتصادی و سوداگری‌های معمول در جامعه یهودی فراهم کرده بودند؛ البته که به لحاظ فقر اقتصادی و نابسامانی موجود، رضایت یهودیان را برآورده نمی‌کرد. ضمن آنکه فزون‌خواهی یهودیان نیز نهایتاً منجر به محدودیت برای یهودیان می‌شد. در خلال چنین اوضاعی در سال 1881 الکساندر دوم، طی یک سوء قصد کشته می‌شود و از میان تمام متهمین انگشت نشانه به سوی یهودیان اشاره می‌کند. با این حادثه فصل جدیدی از یهودی‌ستیزی در جامعه روسیه آغاز می‌شود که به پوگروم معروف می‌گردد.
کیشینف، شهری در یسارابی روسیه که در سال 1812 به روسیه ملحق شد، با ده هزار یهودی در 1847 و دوازده هزار نفر در 1867 و نهایتاً پنجاه هزار نفر (المسیری جلد دوم ص 400) از جمله شهرهای مطرح در وقوع پوگروم‌ها مطرح می‌شود.
در پی این وقایع آمارهای ضد و نقیضی از تعداد کشته‌شدگان یهودی مطرح می‌شود و متعاقب آن سیاست‌های محدودکننده‌ای علیه آن اتخاذ می‌گردد. تاکنون با تمام تفاصیل مذکور که در منابع تاریخی یافت می‌شود، هرگز به این سوال جواب داده نشده که بر چه اساسی و چه مدرکی یهودیان عامل قتل الکساندر دوم بوده‌اند؟ و آیا اصلاً پوگروم‌ها آن حد و اندازه‌ای که تبلیغ کرده‌اند، کشته یهودی در برداشته است؟
